نکات مهم برای خرید مکمل پروتئین مناسب و سالم

به گزارش مجله خبری نگار،خب شما یک شیک پروتئین به رژیم تان اضافه کرده اید، بعنوان سوخت پس از تمرین یا یک وعده سرپایی برای وقت‌هایی که عجله دارید. ایده خوبی است، درست است؟ شاید همه چیز به نوع پودری که انتخاب می‌کنید، بستگی دارد. یک پودر پروتئین درست می‌تواند به معنی تفاوت بین یک نوشیدنی سالم یا یک شیک تجملی با تعداد زیادی افزودنی‌های ترسناک باشد.

مگان ویر، RDN، مالک Nutrition Awareness در اورلاندو می‌گوید: مردم پودر‌های پروتئین را انتخاب می‌کنند، چون می‌خواهند چیز سالم و مفیدی وارد بدنشان کنند؛ بنابراین شما باید از پودر‌هایی که مواد تشکیل دهنده ناسالم به این مخلوط اضافه می‌کنند، اجتناب کنید. قبل از خرید، از ۶ نوع پودر پروتئینی که باید از آنها اجتناب کنید، بعلاوه نکاتی برای انتخاب پودر درست برای خودتان مطلع شوید.

پودر پروتئین‌هایی که شیرین کننده‌های مصنوعی دارند

شما پودر‌های پروتئین بسیاری را می‌بینید که طعم شان را با شیرین کننده‌های مصنوعی مانند سوکرالوز پنهان می‌کنند. اما قند‌های مصنوعی، یک علامت خطر هستند. ویر توضیح می‌دهد «آن‌ها بدن شما را برای شکست آماده می‌کنند. شما طعم شیرین را حس می‌کنید که باعث می‌شود بدنتان انتظار داشته باشد که به زودی کالری‌ها یا کربوهیدرات‌ها را دریافت خواهد کرد. هنگامیکه این اتفاق رخ نمی‌دهد، شما شروع به هوس کردن چیز‌های شیرین بیشتر می‌کنید؛ بنابراین در حالیکه ممکن است نیت خوبی از نوشین یک شیک پروتئین داشته باشید، اما حوالی عصر ممکن است تعجب کنید که چرا چند عدد کوکی در دست تان دارید.»

اگر یک پودر پروتئین شیرین شده می‌خواهید، ویر توصیه می‌کند بدنبال پودر پروتئینی باشید که حاوی عصاره استویا (یک شیرین کننده گیاهی با کالری صفر) است.

آنهایی که حاوی کاراگینان هستند

کاراگینان که از جلبک دریایی مشتق می‌شود، بی ضرر بنظر می‌رسد، اما هیچ دلیلی وجود ندارد که باید در پودر پروتئین شما باشد. ویر می‌گوید «آن فقط یک فیلر ارزان است. وجود این ماده را یک اخطار در نظر بگیرید که نشان می‌دهد محصول مورد نظر، کیفیت بالایی ندارد و بسراغ پودر دیگر بروید.

اگر به دنبال یک پودر گیاهی هستید (پودر وی از حیوانات بدست می‌آید)، گزینه‌های زیادی دارید که می‌توانید از بین آنها انتخاب کنید: از نارگیل گرفته تا برنج، نخود، کنف و سویا.

آنهایی که حاوی مواد جامد شربت ذرت هستند

نام‌های بسیار مختلفی برای قند وجود دارد و این، یکی از آنهاست. مشکل آن است که این نام‌های آب زیرکاه، در هنگامیکه لیست مواد تشکیل دهنده رامی خوانید، باعث نوعی کژ انگاری می‌شوند، چون اسمی از شکر برده نمی‌شود، چندان بد بنظر نمی‌رسد. ویر خاطر نشان می‌کند که حتی پودر‌های پروتئینی را دیده که حاوی فروکتوز هستند، که مشتریان فکر می‌کنند بهتر از شکر است، چون از میوه است. اما اصلا یک میوه نیست. شما در حالت ایده آل به پودر پروتئینی نیاز دارید که حاوی هیچ قند افزوده‌ای نباشد.

آنهایی که حاوی طعم دهنده‌های مصنوعی هستند

مسئله در اینجا این است که “طعم دهنده مصنوعی” می‌تواند به معنای هر چیزی باشد. Center for Science in the Public Interest خاطرنشان می‌کند، شرکت‌ها هویت طعم دهنده‌های مصنوعی (و طبیعی) را مانند یک راز حفظ می‌کنند و مجبور نیستند آنها را روی برچسب مواد غذایی، لیست کنند. همچنین آنها در مواد غذایی بدرد نخور بکار می‌روند، بنابراین طعم دهنده‌های مصنوعی می‌توانند نشانه آن باشند که پودر پروتئین شما بیشتر شبیه یک میلک شیک است تا پودر پروتئین.

آنهایی که حاوی تعداد زیادی افزودنی‌های غیر قابل تلفظ هستند

شما باید قادر باشید از ابتدا تا انتهای لیست مواد تشکیل دهنده را بخوانید و بدانید هر کدام چه هستند. ویر می‌گوید «اگر از خودتان بپرسید این چیست؟» نباید آن را بخورید.

یک نکته: برخی پودر‌ها حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند، بنابراین اگر چیز‌هایی مانند «توکوفرول‌های مختلط» که فقط ویتامین E است را مشاهده کردید، شوکه نشوید. رمزگشایی از آن فقط به کمی جستجو در اینترنت نیاز دارد.

آنهایی که پروتئین کافی ندارند

ویر توصیه می‌کند هنگامیکه یک شیک پروتئین پس از تمرین می‌نوشید، به پودری نیاز دارید که ۲۵ تا ۳۰ گرم پروتئین فراهم خواهد کرد (چون عضلات شما قادر نخواهند بود بیشتر از این مقدار را جذب کنند). پودر‌های پروتئین گیاهی، اغلب پروتئین کافی ندارند (۱۵ تا ۲۰ گرم پروتئین دارند) اگر چنین است، مشکلی نیست، آن را با شیر سویا، شیر معمولی یا یک کره آجیلی مخلوط کنید تا پروتئین مورد نیازتان را دریافت نمایید. 

منبع:آلامتو